លោកគ្រូហ្វិញណេ នៅភូមិខ្វានតាង ទីប្រជុំជនឡុងភូ ស្រុកឡុងភូ ខេត្តសុកត្រាំង មិនត្រឹមតែជាគ្រូបង្រៀនមួយរូបអស់ពីចិត្តនឹងរបរប៉ុណ្ណោះទេ លោកថែមទាំងជាអ្នកអប់រំចិញ្ចឹមកូនរៀនសូត្រចប់ចុងចប់ដើមទៀតផង។
នៅពេលកូនៗមានរបរលំនឹង លោកគ្រូហ្វិញណេ មានការនឹងនរចិត្តបន្តការរួម
ចំណែក ក្នុងបុព្វហេតុអប់រំដោយមុខងារថ្មី គឺកម្មាភិបាលជម្រុញការសិក្សា។
តាំងពីឆ្នាំ១៩៧៥ដល់ឆ្នាំ២០១០ លោកគ្រូហ្វិញណេ បម្រើការងារនៅការិយាល័យអប់រំនិងបណ្ដុះបណ្ដាលស្រុកឡុងភូ។ លុះចូលនិវត្តន៍ លោកគ្រូបានចូលរួមក្នុងការងារសមាគមជម្រុញការសិក្សាស្រុកឡុងភូ។ ទោះបីជីវភាពជួបកាលំបាកយ៉ាងម្ដេចម្ដា ប៉ុន្តែលោកនៅតែផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងរបរ លោកគ្រូតែងបានមាមីងសិស្សានុសិស្សគោរពរាប់អាន។ លោកគ្រូហ្វិញណេ ឲ្យដឹង៖ "ពីមុនការសិក្សាអប់រំនៅស្រុកឡុងភូ មានការលំបាកច្រើន។ លក្ខណសម្បត្តិក្នុងការបង្រៀននៅខ្វះខាតគ្រប់ជំពូក ផ្លូវទៅកាន់សាលាភាគច្រើនគឺផ្លូវដី បើចង់ចុះទៅពិនិត្យសាលាទាំងនោះត្រូវទៅដោយថ្មើរជើងឬទូក ហេតុនេះប្រមាណកន្លះខែ ទើបខ្ញុំមកផ្ទះម្ដង។ រាល់កិច្ចការស្រែចំការនិងថែទាំកូនចៅ គឺប្រពន្ធខ្ញុំជាអ្នករ៉ាប់រងសឹងតែទាំងអស់"។
អាស្រ័យហេតុនេះ ពេលមានពេលទំនេរខ្លះៗ លោកគ្រូហ្វិញណេ តែងឆ្លៀតពេលធ្វើការងារផ្ទះ។ ពេលថ្ងៃទៅធ្វើការនៅការិយាល័យ លុះត្រឡប់មកដល់ផ្ទះវិញ មិនថាយប់ព្រលប់ប្ដីប្រពន្ធលោកគ្រូណេអុជគប់ ទៅស្រែព្រោះស្រូវ ស្ទូង បាចជី ច្រូត។ល។ រស់នៅក្នុងជីវភាពក្រីក្រលំបាក ដោយឃើញច្បាស់នូវការលំបាកនឿយហត់របស់ឪពុកម្ដាយ បានជាកូនៗរបស់លោកគ្រូតែងមានស្មារតីភ្ញាក់រលឹកក្នុងការរៀនសូត្រ។ ក្រោយពីរៀនចប់កម្រិតបឋមសិក្សា កូនៗរបស់លោកគ្រូនាំគ្នាអុំទូកឡើងទៅរៀននៅទីរួមស្រុក។ ទោះបីទៅរៀនមានការខ្វះខាតគ្រប់ជំពូក ប៉ុន្តែកូនៗរបស់លោកគ្រូសុទ្ធសឹងរៀនសូត្របានពូកែ និងមានចរិយាសម្បត្តិសុភាពរាបសា។ តាមប្រសាសន៍លោកគ្រូហ្វិញណេ កាលកូនៗនៅតូច លោកតែងណែបង្ហាញឲ្យកូនៗឃើញច្បាស់ពីជីវភាពខ្វះខាតរបស់កសិករដើម្បីកូនៗប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ។ ឃើញច្បាស់ស្ថានពក្រខ្សត់របស់ឪពុកម្ដាយ កូនៗរបស់លោកគ្រូតែងខិតខំរៀនសូត្រគ្រប់ៗគ្នា ដើម្បីមានវិជ្ជាសម្រាប់ជាទីពឹងខ្លួនឯង។ បច្ចុប្បន្ន កូនស្រីច្បងរបស់លោកគ្រូហ្វិញណេ ឈ្មោះហ្វិញធីថាញ់ប៊ិញជាវេជ្ជបណ្ឌិតបម្រើការនៅដំណាក់សុខាភិបាលទីប្រជុំជនឡុងភូ កូនប្រុសទី៣ ហ្វិញង៉ុកដា បញ្ចប់កម្មសិក្សាមហាវិទ្យាល័យយន្តសាស្រ្ត សព្វថ្ងៃបើកហាងលក់ឧបករណ៍កសិកម្ម កូនប្រុសទី៤ ហ្វិញយ័ញណានគ្រូបង្រៀនសាលាបឋមសិក្សាតឹងហឹង កូនស្រីទី៥ ហ្វិញធីថាញ់ថាវ គ្រូបង្រៀនបឋមសិក្សាទីប្រជុំជនឡុងភូB កូនប្រុសទី៦ហ្វិញផុងញ៉ា គ្រូបង្រៀនមធ្យមសិក្សាមូលដ្ឋានទីប្រជុំជនឡុងភូ និងកូនពៅហ្វិញហូវម៉ាញ់ គ្រូបង្រៀនមធ្យមសិក្សាមូលដ្ឋានឡុងភូ។
លោកគ្រូហ្វិញណេ តែងដាស់តឿនក្រេីនរំលឹកកូនៗថា មានតែចំណេះដឹងទេ ទើបនាំយើងឆ្ពោះទៅរកអនាគតភ្លឺស្វាងបាន។ អាស្រ័យហេតុនេះ ទោះបីជីវភាពជួបការលំបាកយ៉ាងម្ដេចម្ដា លោកតែងខិតខំប្រឹងប្រែងអប់រំចិញ្ចឹមកូនបានក្លាយជាវេជ្ជបណ្ឌិតវិស្វករនិងគ្រូបង្រៀន៕
លីធាន-ពេជ្រសឿន