គោលនយោបាយ -ការរស់នៅ ការរស់នៅ

03/10/2025 - 08:02

ទម្រង់អភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចរបស់មាមីងជនជាតិភាគតិច

ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង ដោយបានការយកចិត្តទុកដាក់និងជំនួយរបស់បក្ស រដ្ឋ រួមនឹងស្មារតីឧស្សាហ៍ព្យាយាមនិងឆន្ទៈឈានឡើងចាកផុតក្រ មាមីងខ្មែរឃុំទ្រឿងខាញ់ ទីក្រុងកឹងធើបានបង្វែរចនាសម្ព័ន្ធឈើដំណាំនិងសត្វចិញ្ចឹមសមស្របនឹងលក្ខណៈជាក់ស្តែងនៅភូមិភាគ។ អាស្រ័យហេតុនោះ ទម្រង់ផលិតជាច្រើនមានប្រសិទ្ធភាពបានបង្កើតនិងអភិវឌ្ឍ ក្នុងនោះ លេចធ្លោបំផុតគឺជាទម្រង់ដាំឈូកយកផ្កានិងទម្រង់ចិញ្ចឹមគោមេ នាំមកនូវប្រភពចំណូលលំនឹងជួយគ្រួសារប្រជាជនកែលម្អជីវភាព។

បងម៉ាយហៀង នៅភូមិទ្រឿង-ថ ឃុំទ្រឿងខាញ់ ទីក្រុងកឹងធើ កំពុងប្រមូលផលឈូក។

មកទស្សនាវាលឈូកជិត៤កុងរបស់គ្រួសារបងម៉ាយហៀងនៅភូមិទ្រឿង-ថ យើងខ្ញុំបានជួបបងដែលកំពុងលុយទឹកដើម្បីប្រមូលផលឈូក នេះជាប្រភពចំណូលលំនឹងសម្រាប់គ្រួសារ។ បងហៀងនិយាយ វាលឈូករបស់គ្រួសារទើបតែចេញផ្កាលើកដំបូង បន្ទាប់ពីរយៈពេលដាំបាន២ខែ។ មុននេះជាតំបន់ផ្ទៃដីទំនាប ផលិតស្រូវនិងដាំបន្លែផ្តល់ទិន្នផលទាប ដូច្នេះ បងបានម្ចាស់ការស្វែងរកទម្រង់ដាំឈូកឆ្លងតាមបណ្តាញអ៊ីនធើណែតនិងកម្មវិធីកសិកម្មនៅលើទូរទស្សន៍។ យល់ឃើញសក្តានុភាព និងប្រសិទ្ធភាពពីទម្រង់ដាំឈូកយកផ្កា បងប្តេជ្ញាចិត្តកែប្រែផ្ទៃដីដើម្បីបង្វែមកដាំដំណាំវិញ។ ដំបូងបងគ្រាន់តែពិសោធន៍ដាំឈូកលើផ្ទៃដីតែ២កុងប៉ុណ្ណោះ។ ដោយសារឈូកងាយស្រួលដាំ មិនសូវមានជំងឺដង្កូវ ប្រាក់ចំណាយវិនិយោគមិនច្រើននិងផ្តល់ប្រាក់ចំណូលស្មើជារឿយៗ បងបានពង្រីកផ្ទៃដីផលិតឡើងជិត៤កុង។

បងហៀង ឱ្យដឹង៖ អត្ថប្រយោជន៍ធំបំផុតពេលដាំឈូកយកផ្កា គឺប្រាក់ចំណាយវិនិយោគដំបូងទាប។ អ្នកដាំបង់តែពេលធ្វើដីនិងទិញពូជដាំដំបូងប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់មក ឈូកលូតលាស់ធម្មតា មិនចាំបាច់ថែទាំច្រើន សំខាន់គឺព្រាចជីតាមកាលកំណត់។ ឈូកមួយគុម្ពៗបន្ទាប់ពីដាំប្រហែលពី២ខែកន្លះទៅ៣ខែនឹងចេញផ្កា អាចប្រមូលផលផ្កាបន្តបន្ទាប់។ បច្ចុប្បន្ន បងហៀងកំពុងដាំឈូកពីរប្រភេទគឺឈូកផ្កាសនិងឈូកផ្កាក្រហម។ នេះគឺជាផ្កាឈូកពីរប្រភេទដែលមានផ្កាស្រស់ស្អាត ស្រទាប់ផ្កាក្រាស់ បានពេញនិយមនៅលើទីផ្សារ។ បច្ចុប្បន្ន តម្លៃលក់ផ្កាឈូកពី៧.០០០ទៅ១២.០០០ ដុងក្នុងមួយផ្កា។ យោងតាមពេលវេលា និងប្រភេទឈូក។ ក្នុងរដូវក្តៅនិងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំ តម្រូវការប្រើប្រាស់កើនខ្ពស់ ដូច្នេះតម្លៃលក់កាន់តែខ្ពស់។

-បងថាច់ដេ នៅភូមិទ្រឿង-ថ ឃុំទ្រឿងខាញ់ ទីក្រុងកឹងធើ កំពុងថែទាំគោ។

ទន្ទឹមនឹងការលក់ឱ្យឈ្មួញនៅស្រុកនិងឈ្មួញជាច្រើនទៀតមកពីទីក្រុងកឹងធើ ក៏ស្វែងរកទិញផ្កាឈូករបស់បងហៀងដល់កន្លែង ប្រមូលផលម្តងៗបានពី៤០០ទៅ៦០០ផ្កា។ អាស្រ័យហេតុនេះ ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំវាលឈូកបាននាំមកនូវចំណូលឱ្យគ្រួសារបងជិត២០លានដុង/កុង បន្ទាប់ពីផាត់ទាត់ប្រាក់ចំណាយនិងវិនិយោគសព្វគ្រប់។ នេះគឺជាកម្រិតចំណូលដែលមុននេះផលិតស្រូវឬបន្លែបង្ការលើផ្ទៃដីនេះដែលមិនធ្លាប់សម្រេចបាន។ ដោយសារប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចច្បាស់លាស់ បងហៀងគិតបម្រុងបន្តពង្រីកទម្រង់ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខទៀត។

ទន្ទឹមនឹងទម្រង់ដាំឈូកយកផ្កា គ្រួសារប្រជាជនខ្មែរជាច្រើននៅភូមិទ្រឿង-ថ ឃុំទ្រឿងខាញ់បានបង្វែរមកចិញ្ចឹមគោមេ ដើម្បីកែលម្អជីវភាពនិងឈានឡើងចាកផុតក្រ មួយជំហានម្តងៗ។ គំរូដូចជាគ្រួសារបងថាច់ដេ មុននេះជាគ្រួសារក្រ ជីវភាពនៅជួបលំបាកច្រើនក៏ដោយ ប៉ុន្តែ ដោយមានស្មារតីខិតខំប្រឹងប្រែងជម្នះការលំបាក បន្ទាប់ពី២ឆ្នាំអនុវត្តទម្រង់ចិញ្ចឹមគោមេ គ្រួសារបងបានចាកផុតក្រនិងមានប្រភពចំណូលលំនឹងជាបណ្តើរៗ។

ចែករំលែកអំពីដំណើរអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន បងថាច់ដេឱ្យដឹង៖ “ឆ្នាំ២០១៥ បន្ទាប់ពីច្បាមស្រែជាច្រើនឆ្នាំក៏ដោយ ប៉ុន្តែ ជីវភាពនៅតែខ្វះមុខក្រោយ ខ្ញុំសម្រេចចិត្តកម្ចីដើមទុនធនាគារគោលនយោបាយសង្គម ដោយទឹកប្រាក់ចំនួន២៥លានដុង សម្រាប់វិនិយោគធ្វើក្រោលនិងទិញគោមេមួយក្បាល។ អាស្រ័យស្មារតីខ្នះខ្នែងសិក្សា បងស្វែងយល់យ៉ាងសកម្មនូវបទពិសោធន៍ពីអ្នកស្គាល់ ពីគ្រួសារចិញ្ចឹមក្នុងភូមិ ទន្ទឹមនឹងនោះទុកពេលមើលនិងថែទាំគោឱ្យបានម៉ត់ចត់ ដូច្នេះហ្វូងគោឆាប់ធំធាត់និងកើតកូនស្មើរឿយៗ”។

បន្ទាប់ពីជាង១០ឆ្នាំផ្សារភ្ជាប់នឹងទម្រង់ចិញ្ចឹមសត្វ ដំបូងពីគោមួយក្បាល ហ្វូងគោ ផ្ទះបងដេ មានពេលខ្លះឡើងដល់៩ក្បាល។ បច្ចុប្បន្ន បងនៅសល់គោចំនួន៤ក្បាល ក្នុងនោះ មាន៣ក្បាលកំពុងពោះធំ។

រាល់ថ្ងៃ បន្ទាប់ពីពេលមកពីស្រែវិញ បងដេ ឆ្លៀតពេលទៅកាត់ស្មៅយកមកឱ្យគោស៊ី។ កត្តាសំខាន់ដោយមានប្រភពចំណីមានស្រាប់ ហើយមិនសូវបង់ប្រាក់ចំណាយក្នុងការទិញចំណីឧស្សាហកម្មបានជួយគ្រួសារ បងកាត់បន្ថយប្រាក់ចំណាយជាច្រើន។ ជាមធ្យមគឺក្រោយ២ឆ្នាំ បងដេលក់គោប្រហែល២ទៅ៣ក្បាល។

ឆ្នាំទៅមិញ គ្រួសារបងលក់គោអស់៣ ក្បាល ចំណូលបានប្រហែល៣៥លានដុង។ ដោយទម្រង់ចិញ្ចឹមគោមេរួមជាមួយធ្វើស្រែនិងធ្វើការឈ្នួលបន្ថែម គ្រួសារបងមិនត្រឹមតែចាកផុតក្រប៉ុណ្ណោះទេ នៅទាំងមានលក្ខណៈជួសជុលផ្ទះនៅស្អាតស្អំ ជីវភាពមួយថ្ងៃកាន់តែលំនឹងនិងរីកចំរើន។

សមមិត្តទ្រឿងហ្វាងង្វៀង - ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំទ្រឿងខាញ់ ឱ្យដឹង៖ “នាពេលកន្លង អាស្រ័យផ្សព្វផ្សាយមានប្រសិទ្ធភាព បណ្តាគម្រោងស្ថិតក្នុងកម្មវិធីទិសដៅជាតិ គួបផ្សំជាមួយគោលនយោបាយឧបត្ថម្ភបុលទុនឥណទានបណ្តុះបណ្តាលមុខរបរឱ្យពលករជនបទជាដើម។ល។ ជីវភាពសេដ្ឋកិច្ចរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរក្នុងភូមិឋានឃុំទ្រឿងខាញ់ដែលមានការវិវត្តន៍យ៉ាងសកម្ម។ មាមីងវិនិយោគអភិវឌ្ឍទម្រង់ផលិតសមស្របដូចដាំឈូក បន្លែ ចិញ្ចឹមគោមេនិងចិញ្ចឹមកង្កែបជាដើម..។ ទម្រង់ទាំងនេះមិនត្រឹមតែជួយប្រជាជនបង្កើនចំណូល កែលម្អជីវភាពប៉ុណ្ណោះទេ នៅទាំងរួមចំណែកបង្កើតការងាររកស៊ីស្ថិរភាព ផ្លាស់ប្តូរទិដ្ឋភាពជនបទនិងលើកកម្ពស់តួនាទីរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរក្នុងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច - សង្គមក្នុងភូមិភាគ៕

ហុងទើ - ស៊ីវន្ត

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ