កើតឆ្នាំ ១៩៣៩ នៅស្រុកវិញធ្វឹង ខេត្តគៀងយ៉ាង លោកឡឹមណុល ជាជនជាតិខ្មែរ ធ្លាប់ជាយុទ្ធជនបដិវត្តន៍ និងជាសកម្មជននយោបាយក្នុងសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងអាមេរិក ដណ្ដើមឯករាជ្យ ឯកភាពទឹកដី។ កាលនោះ គាត់ជាព្រះសង្ឃគំរូមួយអង្គ ហើយក៏ជាអង្គរក្សាព្រលឹងវប្បធម៌និងអត្តសញ្ញាណរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។

ក្នុងវ័យ ៨៦ ឆ្នាំ លោកឡឹមណុល នៅតែចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការស្រាវជ្រាវគូរគំនូរសម្រាប់
កូនចៅរៀនសូត្រក្នុងរដូវវិស្សមកាល។
ឆ្នាំ ១៩៦៦ ពេលដែលប្រទេសជាតិកំពុងប្រឈមនឹងភ្លើងសង្រ្គាម ព្រះសង្ឃវ័យក្មេង ឡឹមណុល ពេលនោះមានព្រះជន្ម ២៧ ឆ្នាំបាននិមន្តទៅកាម៉ាវ ទទួលតួនាទីជាព្រះចៅអធិការវត្តសេរីវង្សា ស្រុកត្រឹងវ៉ាន់ថើយ។ គឺជាព្រះសង្ឃដែលរក្សានូវជំនឿពុទ្ធសាសនាទក្ខិណនិកាយខ្មែរ ហើយសកម្មចូលរួមក្នុងសមាគមព្រះសង្ឃសាមគ្គីស្នេហាជាតិ-អង្គការមួយដែលចលនាព្រះសង្ឃនិងជនរួមជាតិខ្មែរគាំទ្របដិវត្តន៍។
ក្នុងការចងចាំរបស់លោកនិងអ្នកដែលធ្លាប់ជិតស្និទ្ធ វត្តសេរីវង្សាមិនត្រឹមតែជាវត្តសម្រាប់សកម្មភាពជំនឿសាសនាប៉ុណ្ណោះទេ នៅទាំងជាកន្លែងណាត់ជួបរបស់បដិវត្តន៍ និងជាកន្លែងលាក់បំពួនសម្រាប់កម្មាភិបាលសកម្មភាពសម្ងាត់ផងដែរ។ នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៦៦ វត្តសេរីវង្សា ត្រូវយន្តហោះរបស់អាមេរិក - អាយ៉ងទម្លាក់គ្រាប់បែក AD6 យ៉ាងខ្លាំង។ ព្រះតេជគុណហ៊ូវញ៉ែម ជាសមមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់លោក បានទទួលមរណភាពក្នុងសមរភូមិ ខណៈកំពុងលាក់ខ្លួនក្នុងរូងក្រោមដីក្នុងព្រះវិហារ។ ការពលីនោះ បានដក់ជាប់ក្នុងបេះដូងរបស់លោកឡឹមណុល ហើយក្លាយជាអនុស្សាវរីយ៍មិនអាចបំភ្លេចបាន។ ផ្ដើមពីការបាត់បង់នោះ លោកបានប្ដេជ្ញាស្មារតីកាន់តែខ្លាំងឡើង៖ ទោះបីជាព្រះសង្ឃក៏ដោយ លោកនៅតែចូលរួមក្នុងកងជួររណសិរ្សសង្រ្គោះជាតិភាគខាងត្បូង ហើយបានរួមចំណែកក្នុងការងារបញ្ចុះបញ្ចូលពលទាហាន ឃោសនានិងរក្សានូវស្មារតីបដិវត្តន៍ក្នុងទឹកចិត្តរបស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។

លោកឡឹមណុល (ខាងឆ្វេង) ជាមួយនឹងអ្នកមានប្រជាប្រិយថតរូបអនុស្សាវរីយ៍នៅមហាសន្និបាតតំណាងបណ្ដាជនជាតិភាគតិចឆ្នាំ ២០២៤ នៅខេត្តកាម៉ាវ។
មិនត្រឹមតែរក្សាធម៌វិន័យប៉ុណ្ណោះទេ ព្រះអង្គនៅទាំងជាអ្នកបកប្រែឯកសាររបស់រណសិរ្សមកជាភាសាខ្មែរដោយផ្ទាល់ ពន្យល់ពីគោលលទ្ធិបដិវត្តន៍ដល់ថ្នាក់អប់រំនិងហ្វឹកហាត់ព្រះសង្ឃ។ ព្រះអង្គក៏ជាស្ពានតភ្ជាប់រវាងជនរួមជាតិខ្មែរនឹងឧត្តមគតិរបស់បក្ស របស់អ៊ំហូ ដែលជាការងារមួយទាមទារត្រូវមានភាពវៃឆ្លាត ទំនុកចិត្តនិងស្មោះត្រង់។
ក្រោយពីទទួលបានជោគជ័យទាំងស្រុង លោកឡឹមណុល បានលាចាកសិក្ខាបទ។ ប៉ុន្តែការរួមចំណែកបម្រើមាតុភូមិមិនអាចបពា្ឈប់បានឡើយ។ លោកបម្រើការនៅគណៈកម្មការខ្មែរចលនាកាម៉ាវ បន្ទាប់មកជាអនុប្រធានគណៈកម្មាធិការរណសិរ្សមាតុភូមិវៀតណាមខេត្តកាម៉ាវ ហើយបានក្លាយជាសមាជិករដ្ឋសភា នីតិកាលទី VI, VII និងទី VIII។ ជនរួមជាតិខ្មែរកាម៉ាវ តែងហៅគាត់ថា “លោកធំ” គឺសម្ដែងការគោរពនូវគុណធម៌របស់បណ្ឌិតបញ្ញវន្ត។ សម្រាប់ពួកគាត់ លោកឡឹមណុល មិនត្រឹមតែជាអ្នកធ្លាប់បួសរៀនប៉ុណ្ណោះទេ បច្ចុប្បន្ន គាត់គឺជាអ្នកមានសគុណយ៉ាងធំធេងក្នុងការចូលរួមរក្សាព្រលឹងវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរ។
ព្រះតេជគុណ ថាច់ហា ប្រធានគណៈអភិបាលសមាគមសាសនាខេត្ត ប្រធានសមាគមព្រះសង្ឃសាមគ្គីស្នេហាជាតិខេត្តកាម៉ាវ មានថេរដីកា៖ “ឆាកជីវិតរបស់លោកឡឹមណុល ជាសក្ខីភាពនៃគោលលំនាំរស់នៅ៖ “ល្អសង្គម ល្អសាសនា” រឿងរ៉ាវរបស់លោកឡឹមណុល មិនត្រឹមតែជាអនុស្សាវរីយ៍ប៉ុណ្ណោះទេ នៅទាំងជាបេតិកភ័ណ្ឌមនុស្សរស់ ស្ដីពីភាពអង់អាច វៃឆ្លាតនិងសីលធម៌នៃកុលបុត្រខ្មែរ តែងឆ្ពោះទៅរកជនរួមជាតិនិងប្រទេសជាតិជានិច្ច៕
តាម Baodantoc.vn-ប្រែសម្រួល៖ ទីទុយ