កម្មាភិបាល យុទ្ធជនការពារព្រំដែននៃកងទ័ពការពារព្រំដែនខេត្តសុកត្រាំង បានចូលរួមថ្នាក់រៀនអក្សរខ្មែរ ដើម្បីជិតដិតនឹងប្រជាជន រួមចំណែកកសាងរឹងមាំយុទ្ធសាស្រ្តទឹកចិត្តប្រជាជន និងរូបភាពយុទ្ធជនការពារព្រំដែនក្នុងទឹកចិត្តជនរួមជាតិ។
វរសេនីយ៍ត្រី ហ្វិញណែត កំពុងបង្រៀនអក្សរខ្មែរ។
កងទ័ពការពារព្រំដែនខេត្ត បានចាត់កម្មាភិបាល យុទ្ធជនការពារព្រំដែន ៣១ រូបរៀនអក្សរខ្មែរ។ ក្នុងនោះ ប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែនឡាយហ្វា ក៏បានរៀបចំបើកថ្នាក់រៀនអក្សរខ្មែរនៅក្នុងអង្គភាពជូនកម្មាភិបាល យុទ្ធជន ២៣ រូប ដទៃពីនោះរៀនតាមគម្រោងបណ្តុះបណ្តាលអក្សរខ្មែររបស់គណៈកម្មាធិការបក្ស ខេត្តសុកត្រាំង។ វរសេនីយ៍ត្រី ហ្វិញណែត ប្រធានកងនាវិក ដែលទទួលបន្ទុកបង្រៀនអក្សរខ្មែរនៅប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែនឡាយហ្វា ឱ្យដឹង៖ “បម្រើការងារនៅតំបន់ដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ ដូច្នេះការរៀនអក្សរខ្មែរគឺចាំបាច់ណាស់; ជាមធ្យោបាយដើម្បី“ស្តាប់ប្រជាជននិយាយនិយាយប្រជាជនយល់” ហើយពេលចេះនិយាយភាសាខ្មែរ អាចនឹងបង្កទំនុកចិត្តពីសំណាក់ប្រជាជនមកលើកងទ័ពពាក់ស័ក្តិខៀវផងដែរ”។
ដើម្បីមានគម្រោងមេរៀនមានគុណភាពនោះ វរសេនីយ៍ត្រី ហ្វិញណែត បានដកស្រង់យកខ្លឹមសារមេរៀនឱ្យសមស្របទៅនឹងភាពជាក់ស្តែង ជិតដិតនឹងជីវភាព ជួយឱ្យកម្មាភិបាល យុទ្ធជនងាយយល់ និងស្របជាមួយនឹងភារកិច្ច។ អាស្រ័យហេតុនោះ ក្នុងម៉ោងរៀន តែងបង្កបានភាពទាក់ទាញ ហើយថ្នាក់រៀនកាន់តែមានភាពពុះពោរ។ អនុសេនីយ៍ទោ ង្វៀងឌាំងហ្វាង ប្រធានកងបង្ការប្រឆាំងគ្រឿងញៀននិងបទល្មើសនៃប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែនឡាយហ្វា ឱ្យដឹង៖ “ខ្ញុំជាមនុស្សនៅខេត្តហាទិញ ម្ល៉ោះហើយនៅពេលបានបញ្ជូនមកបំពេញភារកិច្ចនៅភូមិសាស្រ្តដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ ឧបសគ្គរារាំងគឺមិនចេះភាសាខ្មែរ បណ្តាលឱ្យការងារជួបការលំបាកច្រើន។ ដូច្នេះពេលបានរៀនអក្សរខ្មែរ ខណៈពេលចុះចូលរួមពលកម្មផលិត និងបម្រើការងារចលនាមហាជន ខ្ញុំនិងបងប្អូនឆ្លៀតពេលរៀនសូត្រ និយាយភាសាខ្មែរជាមួយមាមីង ដើម្បីងាយយល់និងងាយចាំ។ ក្រោយរយៈពេលប៉ុន្មានខែរៀនសូត្រខ្ញុំចេះចាំបានពាក្យខ្លះៗ ម្ល៉ោះហើយសព្វថ្ងៃខ្ញុំស្តាប់យល់និងប្រាស្រ័យទាក់ទងធម្មតាបានជាមួយមាមីងខ្មែរនៅលើភូមិសាស្រ្ត”។
គោលបំណងនៃការរៀនអក្សរខ្មែររបស់កម្មាភិបាលយុទ្ធជន គឺដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ ចលនាមាមីងខ្មែរក្តាប់បានគោលការណ៍ គោលមាគ៌ារបស់បក្ស គោលនយោបាយ ច្បាប់របស់រដ្ឋ ដើម្បីអនុវត្តល្អនូវភារកិច្ចដ៏សំខាន់ គឺការពារអធិបតេយ្យសន្តិសុខព្រំដែនជាតិ។ អនុសេនីយ៍ឯក ហ្វិញលីតឿង ស្នងការនយោបាយអនុប្រធានប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែនឡាយហ្វា ឱ្យដឹង៖ “អង្គភាពគ្រប់គ្រងភូមិសាស្រ្តដែលមានជនរួមជាតិខ្មែររស់នៅកុះករ ម្ល៉ោះហើយការប្រាស្រ័យជាភាសាខ្មែរគឺជាការចាំបាច់ខ្លាំងណាស់ ធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីគម្លាតរវាងកម្មាភិបាលនិងប្រជាជនឱ្យបានជិតមក។ ដើម្បីការរៀនសូត្ររបស់កម្មាភិបាល យុទ្ធជនមានប្រសិទ្ធភាពល្អបំផុត យើងខ្ញុំបានសំណូមពរដល់ក្រុមកងបំពេញការងារ ពិសេសគឺកងចលនាមហាជន ត្រូវស្តាប់យល់និងប្រាស្រ័យទាក់ទងជាភាសាខ្មែរបាន។ ក្រៅពីនោះ ការរៀនអក្សរខ្មែរ មិនត្រឹមតែសម្រាប់បម្រើការងារប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជួយកម្មាភិបាល យុទ្ធជនក្នុងអង្គភាពយល់កាន់តែច្បាស់ពីវប្បធម៌និងទំនៀមទម្លាប់របស់ជនរួមជាតិខ្មែរទៀតផង”៕
យ្វីអាញ-លីសៀ