17/04/2023 - 16:20

គ្រួសារ​គំរូ​ចិញ្ចឹម​កូន​រៀន​សូត្រ​ត្រឹម​ត្រូវ​

មាន​គ្រួសារ​ជន​ជាតិ​ខ្មែរ​ជា​ច្រើន​នៅ​ខេត្ត​សុក​ត្រាំង បាន​ឆ្លង​កាត់​ការ​លំ​បាក​ដើម្បី​ចិញ្ចឹម​កូន​រៀន​សូត្រ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ។ តួយ៉ាង​ដូច​បង​ស្រី​ត្រឹង​ធី​សា​ផា នៅ​ភូមិ​សុក​បឹង ឃុំ​ថាញ់​ភូ ស្រុក​មីស្វៀង និង​ពូ​ថាច់​សឿន​ នៅ​ភូមិ​តឹង​ហ្វី B ឃុំ​តឹង​ហឹង ស្រុក​ឡុង​ភូ។

ប្ដី​ប្រ​ពន្ធ​ពូសឿន​មោទន​ភាព​ចំ​ពោះ​កូន​ៗ។

ប្ដី​ស្លាប់​តាំង​ពី​កូន​ ៤ នាក់​នៅ​តូច​ៗ ប៉ុន្តែ​បង​ស្រី​សា​ផា នៅ​តែ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ចិញ្ចឹម​កូន​ៗរៀន​សូត្រ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ។ បង​ស្រី​សាផា ឱ្យ​ដឹង​៖ “ប្ដី​ខ្ញុំ​មុន​ពេល​ស្លាប់​បាន​ផ្ដាំ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ខិត​ខំ គិត​គូរ​ឱ្យ​កូន​ៗរៀន​សូត្រ ពី​ព្រោះ​មាន​តែ​ចំ​ណេះ​វិជ្ជា​ទេ ទើប​ជួយ​កូន​ៗ​ចាក​ផុត​ពី​ភាព​ក្រីក្រ​ មាន​អនា​គត​ល្អ​ប្រ​សើរ។ ព្រោះ​ហេតុ​នោះ​ ទោះ​បី​លំ​បាក​ហត់​នឿយ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ខ្ញុំ​តែង​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ចិញ្ចឹម​កូន​ៗរៀន​សូត្រ​ឱ្យ​បាន​ល្អ​ដែរ”។ ជា​មួយ​នឹង​ការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​នោះ​ បង​ស្រី​សា​ផា តែង​ស៊ូ​ទ្រាំ​ហត់​នឿយ​ដាំ​ដំ​ណាំ​រួម​ផ្សំ​ ចិញ្ចឹម​ជ្រូក បក​បង្គា​បង្កង​ជា​ដើម។ល។ ដើម្បី​រក​ប្រាក់​គិត​គូរ​ឱ្យ​កូន​ៗ​ស៊ី​រៀន​។ ដោយ​យល់​ពី​ទុក្ខ​លំ​បាក​របស់​ម្ដាយ ទើប​កូន​ៗរបស់​គាត់​ទាំង​ ៤ នាក់​ខិត​ខំ​ប្រឹង​ប្រែង​រៀន​សូត្រ ហើយ​បាន​ចូល​រៀន​អនុ​មហា​វិទ្យា​ល័យ​ មហា​វិទ្យា​ល័យ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់។ បច្ចុប្បន្ន​ កូន​ទាំង​ ៤ នាក់​របស់​បង​ស្រី ខ្លះ​ក្លាយ​ជា​លោក​គ្រូ អ្នក​គ្រូ​និង​វេជ្ជ​បណ្ឌិត។ បង​ស្រី​សា​ផា ឱ្យ​ដឹង​៖ “បច្ចុប្បន្ន​ កូន​ៗខ្ញុំ​មាន​ការ​ងារ​ធ្វើ​ រក​បាន​ប្រាក់​ចំ​ណូល​លំ​នឹង​ ជីវ​ភាព​ធូរ​ធារ​និង​ចេះ​គោរព​ដឹង​គុណ​ ម្ល៉ោះ​ហើយ​ នេះ​គឺ​ជា​ក្ដី​រីក​រាយ​និង​សុភ​មង្គល​ធំ​បំ​ផុត។ ខ្ញុំ​រឹត​តែ​រីក​រាយ​ជាង​ទៀត​ ខណៈ​ពេល​ឃើញ​ចៅ​ៗ​ក៏​កំ​ពុង​តែ​ចូល​រៀន​មហា​វិទ្យា​ល័យ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់”។

សិស្សា​នុសិស្ស​ជន​ជាតិ​ខ្មែរ​នៅ​អនុ​វិទ្យា​ល័យ​ជន​ជាតិ​អន្តេ​វា​សិក​ស្រុក​មី​ស្វៀង។

ពូថាច់​សឿន​ ក៏​ជា​គ្រួ​សារ​គំរូ​មួយ​ ដោយ​មាន​កូន​ ៦ នាក់​រៀន​សូត្រ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ។ តាម​ប្រ​សាសន៍​ពូសឿន​ មុន​នេះ​ ពេល​ឃើញ​ពូគិត​គូរ​ឱ្យ​កូន​រៀន​សូត្រ មាន​អ្នក​ខ្លះ​និយាយ​ចំ​អក​ថា ក្រ​មិន​គិត​ បែរ​ជា​ស្រ​មើ​ស្រ​មៃ​ឱ្យ​កូន​ធ្វើ​មន្រ្តី។ ទោះ​ជា​ដូច្នោះក្ដី​ ពេល​កូន​ៗ​ចូល​រៀន​មហា​វិទ្យា​ល័យ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​ ពូ​សឿន​កាន់​តែ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ដើម្បី​គិត​គូរ​ឱ្យ​កូន​ៗ​រៀន​សូត្រ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ។ ប្ដី​ប្រ​ពន្ធ​ពូសឿន​ធ្វើ​ស្រែ ចិញ្ចឹម​ជ្រូក គួប​ផ្សំ​ជា​មួយ​នឹង​ការ​បិត​ស្រា ដាំ​បន្លែ​បង្ការ និង​ធ្វើ​ការ​ឈ្នួល​ដើម្បី​រក​ប្រាក់​ចំ​ណូល។ អស់​ពី​រដូវ​ស្រូវ ក៏​ទៅ​ប្រមូល​ចំ​បើង​លក់​ឱ្យ​ក្រុម​ហ៊ុន​ស្ករ​អំ​ពៅ​ ដក​ជញ្ជ្រាំង​បណ្ដុះ​ផ្សិត​ចំ​បើង ទៅ​អូស​អញ្ចង រក​បង្គា ត្រី លក់​យក​ប្រាក់​គិត​គូរ​ឱ្យ​កូន​រៀន​សូត្រ។ ពូ​សឿន​ ឱ្យ​ដឹង​៖ “តាំង​ពី​ថ្ងៃ​កូន​រៀន​មហា​វិទ្យា​ល័យ​ គ្រួសារ​ខ្ញុំ​តែង​ហូប​បាយ​ច្រ​បល់​ជា​មួយ​ដំ​ឡូង មិន​សូវ​មាន​ពេល​បាយ​ឆ្ងាញ់​នោះ​ទេ។ រាល់​ពេល​ដែល​កូន​ៗ​មក​ផ្ទះ​ក៏​ប្រឹង​ទិញ​ សាច់​មក​ចម្អិន​ម្ហូប​អា​ហារ​យ៉ាង​ឆ្ងាញ់​ឱ្យ​កូន​ៗហូប ដើម្បី​ឱ្យ​កូន​ៗ​មើល​ឃើញ​ឪពុក​ម្ដាយ​ហូប​គ្រប់​គ្រាន់​ហើយ​នឹង​នរ​ចិត្ត​រៀន​សូត្រ។ ចំ​ណែក​ប្រាក់​កាស​ផ្ដល់​ឱ្យ​កូន​រៀន​សូត្រ​វិញ​ គឺ​ទ្រព្យ​របស់​ដែល​មាន​តម្លៃ​ក្នុង​ផ្ទះ​ក៏​យក​ទៅ​លក់​អស់​ សូម្បី​កាវ​អនុ​ស្សាវ​រីយ៍​របស់​ប្រ​ពន្ធ​ខ្ញុំ​ក៏​យក​លក់​ដែរ​ រហូត​ដល់​គ្មាន​សល់​អ្វី​លក់​ទៀត​ ក៏​ទៅ​បុល​ខ្ចី​គេ​គ្រប់​ទី​កន្លែង​ ដល់​រដូវ​ស្រែ​ចម្ការ​ទៅ​ធ្វើ​ឈ្នួល​សង​គេ​វិញ។ ពី​ព្រោះ​មាន​តែ​វិធី​គិត​គូរ​ឱ្យ​កូន​រៀន​សូត្រ​ទេ ទើប​មាន​អា​ជីព​លំ​នឹង​ អាច​សង្ឃឹម​ថា​កូន​ចាក​ផុត​ពី​ភាព​ក្រលំ​បាក​បាន”។

ដោយ​យល់​ពី​ការ​នឿយ​ហត់​លំ​បាក​របស់​ឪ​ពុក​ម្ដាយ កូន​ៗ​របស់​គាត់​ទាំង​ ៦ នាក់​តែង​ប្រឹង​ប្រែង​ព្យា​យាម​រៀន​សូត្រ ដើម្បី​ប្រ​ឡង​យក​សញ្ញា​ប័ត្រ​មហា​វិទ្យា​ល័យ​ ក្នុង​នោះ​ មាន​កូន​ ៤ នាក់​រៀន​ដល់​កម្រិត​បរិញ្ញា​បត្រ​។ ពូ​សឿន​ ឱ្យ​ដឹង៖ “ឥឡូវ​នេះ​ ការ​នឿយ​ហត់​របស់​ប្ដីប្រ​ពន្ធ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​បាន​តប​ស្នង​ ពី​ព្រោះ​កូន​ៗខ្ញុំ​សុទ្ធ​តែ​រៀន​សូត្រ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​និង​ចេះ​គោ​រព​ដឹង​គុណ​ឪ​ពុក​ម្ដាយ។ ព្រោះ​ហេតុ​នោះ​ ខ្ញុំ​មាន​បំ​ណង​ផ្ដាំ​ផ្ញើ​ទៅ​កាន់​ឪពុក​ម្ដាយ​ទាំង​ឡាយ​ គប្បី​គិត​គូរ​ឱ្យ​កូន​ចៅ​រៀន​សូត្រ ព្រោះ​មាន​តែ​ចំ​ណេះ​វិជ្ជា​ទេ ទើប​អាច​ជួយ​ឱ្យ​កូន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ជីវិត​ និង​មាន​អនា​គត​ភ្លឺ​ស្វាង”៕

                                 យ្វី​អាញ - ថាច់ធី

ចែករំលែកអត្ថបទ