នោះគឺជាសម្តីរបស់ពូឡឹមកា នៅភូមង៉ាងរ៉ូ ២ ឃុំដាយអឹង ២ ស្រុកត្រឹងដេ ខេត្តសុកត្រាំង ខណៈពេលរំលឹកដល់ជីវភាពក្រីក្រកាលពីមុននេះ។ ហេតុតែខ្លាចក្រ ទើបពូឡឹមកា ខិតខំពុះពារឈានឡើងដើម្បីមានជីវភាពធូរធារដូចសព្វថ្ងៃ។
ដោយសារទម្រង់ចិញ្ចឹមគោ ទើបគ្រួសារពូឡឹមកា ចាកផុតពីភាពក្រីក្រ មានជីវភាពធូរធារ។
កាលពីមុននេះ ជីវភាពគ្រួសារគាត់ក៏មធ្យមដែរ ប៉ុន្តែក្រោយពីប្រពន្ធគាត់មានជំងឺ ក៏ប្តូរដីធ្លីដើម្បីរកប្រាក់ព្យាបាលជំងឺឱ្យប្រពន្ធ។ ផ្តើមពីនោះ គ្រួសារគាត់ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបានមុខខ្វះក្រោយ។ រៀងរាល់ថ្ងៃ ពូធ្វើការឈ្នួលនៅភូមិស្រុក ពេលយប់ដើរដោតសន្ទូច ដាក់មងរកប្រាក់ទិញអង្ករ។
ឆ្នាំ ២០១០ រដ្ឋអំណាចបានពិនិត្យជ្រើសរើសឱ្យគ្រួសារគាត់បុលបាន ១៥ លានដុង ពីប្រភពជំនួយបក្ខជនក្រីក្រ ពូឡឹមកា ក៏វិនិយោគទិញគោមេ ៣ ក្បាលមកចិញ្ចឹម។ ក្រោយពីចិញ្ចឹមបាន ៣ ឆ្នាំ គោកើតកូនជាបន្តបន្ទាប់ ម្ល៉ោះហើយគាត់ក៏លក់ដើម្បីសងបំណុលបន្តិចម្តងៗ និងទិញគោបន្ថែមមកចិញ្ចឹម ដោយសារលុយលក់គោ គាត់សងស្រឡះបំណុលហើយ លោះដីបាន ១០ កុងដែលគាត់បញ្ចាំកាលពីមុននេះ។ ពូឡឹមកា ឱ្យដឹង៖ “ពេលស្ថិតក្នុងស្ថានភាពក្រីក្រ ខ្ញុំខ្លាចណាស់។ ហេតុដូច្នោះ ខណៈពេលមានទុនចិញ្ចឹមគោ ខ្ញុំខំប្រឹងឈានឡើង។ មុនពេលចិញ្ចឹមគោ ខ្ញុំបានរដ្ឋអំណាចឱ្យទៅរៀនវគ្គហ្វឹកហាត់អំពីបច្ចេកទេសថែទាំគោ និងពីរបៀបចាក់ថ្នាំបង្ការជំងឺ ។ល។ អាស្រ័យហេតុនោះ ខ្ញុំថែគោយ៉ាងហ្មត់ចត់ គ្រាន់តែមើលមួយត្រួសគឺខ្ញុំដឹងថាគោពូកែ ឬមានជំងឺ” ទៅហើយ ។ បច្ចុប្បន្ន ក្នុងក្រោលរបស់ពូឡឹមកា មានគោប្រមាណ ១០ ក្បាលដែលកំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលបន្ធាត់ រង់ចាំបានថ្លៃគាត់នឹងលក់។ ដើម្បីមានចំណីឱ្យគោស៊ីគ្រប់គ្រាន់ គាត់បានប្រើប្រាស់អស់ពីលទ្ធភាពដីជុំវិញផ្ទះ ភ្លឺប្រឡាយដើម្បីដាំស្មៅ រដូវប្រាំងដើរប្រមូលចំបើងទុកឱ្យគោស៊ី។ ក្នុង ១០ កុងដីគាត់ដាំស្មៅមួយកុង នៅសល់ ៩ កុងគាត់ផលិតស្រូវ។
លោកត្រឹងឡួង ប្រធានសមាគមកសិករឃុំដាយអឹង ២ ឱ្យដឹង៖ “ពូឡឹមកា ជាបក្ខជនខ្មែរគំរូក្នុងចលនាលុបបំបាត់ភាពក្រីក្រ។ គាត់នៅទាំងឈានមុខក្នុងការអនុវត្តវិទ្យាសាស្រ្ត បច្ចេកទេសផលិតស្រូវគុណភាពខ្ពស់ទៀតផង។ ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងឈងឈានដោយខ្លួនឯង គាត់បានចាកផុតពីភាពក្រីក្រដោយចីរភាព សង់បានលំនៅឋានតម្លៃជាង ៥០០ លានដុង។ កូនៗរបស់គាត់ មានគ្រួសារ និងមានជីវភាពលំនឹង”៕
យ្វីអាញ់-លីសៀ