មហាសាមគ្គីជនជាតិ ភូមិស្រុកផ្លាស់ថ្មី

10/09/2025 - 09:21

ទម្រង់អភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចរបស់មាមីងខ្មែរឃុំឡុងភូ

រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ នៅឃុំឡុងភូ ទីក្រុងកឹងធើ ទម្រង់ចិញ្ចឹមគោនៅភូមិទឹកប្រៃII និងទម្រង់ដាំម្ទេសនៅភូមិភូឌឹក បានផ្ដល់ប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ បង្កើតមុខរបររកស៊ីលំនឹងដល់គ្រួសារខ្មែរជាច្រើននៅលើភូមិឋាន។

ទម្រង់ចិញ្ចឹមគោរបស់គ្រួសារបងស្រីយឿងធីចន្ថា (ឈរខាងឆ្វេង) នៅភូមិទឹកប្រៃ II
ឃុំឡុងភូ ទីក្រុងកឹងធើ។

ពង្រីកប្រសិទ្ធភាពចលនាកសិករប្រឡងប្រណាំងផលិត ធ្វើអាជីវកម្មពូកែ សាមគ្គីជួយគ្នាធ្វើមាននិងកាត់បន្ថយក្រីក្រដោយចីរភាព សមាគមកសិករឃុំឡុងភូបានផ្លាស់ប្ដូរដោយឥតឈប់ឈរ លើកកម្ពស់គុណភាពសកម្មភាពជាសន្សឹមៗ បញ្ជាក់នូវតួនាទីស្នូលក្នុងកិច្ចការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច - សង្គមនៅភូមិភាគ។ ផ្តើមពីនោះ ទម្រង់ផលិតកម្មជាច្រើនផ្ដល់ប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ រួមចំណែកលំនឹងប្រាក់ចំណូល ជំរុញអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចភូមិភាគ។

តួយ៉ាងដូចទម្រង់ចិញ្ចឹមគោរបស់គ្រួសារបង ស្រីយឿងធីចន្ថា ភូមិទឹកប្រៃ II ឃុំឡុងភូ ទីក្រុងកឹងធើ។ ធ្លាប់ជាគ្រួសារក្រីក្រ ជីវភាពពឹងលើដីស្រែបន្តិចបន្តួច ប្រាក់ចំណូលមិនទៀងទាត់ ប៉ុន្តែដោយការឧបត្ថម្ភជាក់ស្តែងពីសមាគមកសិករឃុំ បងស្រីចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូររបៀបផលិត។ បងស្រីចន្ថា ឱ្យដឹង៖ ផ្តើមពីដើមទុនបុល៥០លានដុងពីធនាគារគោលនយោបាយសង្គម បងស្រី មិនរារែកហើយទិញគោស៊ីនពូជមួយក្បាល និងជួសជុលរោងតាមទិសដៅសុវត្ថិភាព។ ដោយមានស្មារតីចូលចិត្តរៀនសូត្រ បងស្រីខ្នះខ្នែងចូលរួមវគ្គហ្វឹកហាត់បច្ចេកទេសចិញ្ចឹមសត្វ អាស្រ័យហេតុនេះ គោធំធាត់ល្អពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ គ្រាន់តែរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ ហ្វូងគោរបស់បងស្រីឡើងដល់៨ក្បាល ក្នុងមួយឆ្នាំអាចនឹងលក់ពី១-២ក្បាល រកបានប្រាក់ចំណូលពី១២-១៧លានដុង/ក្បាល នាំមកនូវប្រាក់ចំណូលលំនឹងចាកភាពក្រីក្រ។

បងលឺវភឿកថាញ់ កសិករភូមិភូឌឹកឃុំឡុងភូ ទីក្រុងកឹងធើ កំពុងថែទាំចម្ការ
ម្ទេសដៃនាងលឿងអាហ្វ្រិក។

ប្រសិនបើទម្រង់ចិញ្ចឹមគោជាទិសដៅចីរភាពសម្រាប់មាមីងខ្មែរនៅភូមិទឹកប្រៃ II ទម្រង់ដាំម្ទេសនៅភូមិភូឌឹកវិញ ក៏ជាសក្ខីភាពបញ្ជាក់ពីភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការបង្វែររចនាសម្ព័ន្ធដាំដុះ។ មាមីងនៅទីនេះ បានប្រើប្រាស់អស់ពីលទ្ធភាពដីធ្លី អាកាសធាតុនិងតម្រូវការទីផ្សារ ឆ្លងតាមរយៈនោះ ជាសន្សឹមៗលើកស្ទួយប្រាក់ចំណូល កែលម្អជីវភាព។

ឆ្នាំនេះ លើផ្ទៃដី៥កុង បងលឺវភឿកថាញ់ នៅភូមិភូឌឹក បន្តរក្សាទម្រង់ដាំម្ទេសដៃនាងលឿងអាហ្វ្រិក បងថាញ់ ចែករំលែក៖ “ក្រោយពីស្វែងយល់តាមប្រព័ន្ធ ឃើញថាទម្រង់ដាំម្ទេសរកបានប្រាក់ចំណូលលំនឹង ចាប់ពីពេលដាំរហូតដល់ប្រមូលផល រយៈពេលតែ៨៥ថ្ងៃ ហើយអាចនឹងប្រមូលផលបន្តបន្ទាប់ក្នុងរយៈពេល៥ខែ ម្ល៉ោះហើយជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តដាំម្ទេស។ ឆ្លៀតក្នុងរដូវវស្សាម្ទេសបានថ្លៃ ហេតុនោះខ្ញុំចាប់ផ្តើមដាំខុសរដូវ។ បច្ចុប្បន្នតម្លៃលក់ប្រមាណ៣០.០០០ដុងក្នុងមួយគីឡូក្រាម មានឆ្នាំខ្លះខុសរដូវតម្លៃឡើងដល់៦០.០០០ ដុងក្នុងមួយគីឡូក្រាម”។ ដោយសារថែទាំត្រូវតាមបច្ចេកទេស មធ្យមភាគក្នុងមួយឆ្នាំ បងថាញ់ប្រមូលផលជិត២តោនក្នុងមួយកុង ក្រោយពីទូទាត់រួចស្រេច បងចំណេញបានពី២០-៣០លានដុងក្នុងមួយកុង។ ជាមួយដីដាំម្ទេស៥កុង ក្នុងមួយរដូវបងចំណេញពី១០០-១៥០លានដុង។ ផ្តើមពីនោះ ម្ទេសបានក្លាយជាប្រភពចំណូលដ៏សំខាន់សម្រាប់គ្រួសារបងថាញ់។

លោកយឿងថាញតុង អនុប្រធានសមាគមកសិករឃុំឡុងភូ ឱ្យដឹង៖ “នៅពេលខាងមុខ រដ្ឋអំណាចភូមិភាគបន្តរួមដំណើរនិងបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលបំផុត ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយទូលំទូលាយនូវទម្រង់សេដ្ឋកិច្ចដែលមានប្រសិទ្ធភាព ឧបត្ថម្ភទុនផ្ទេរវិទ្យាសាស្ត្របច្ចេកទេសនិងចងសម្ព័ន្ធទីផ្សារ រួមចំណែកអនុវត្តជ័យជម្នះគោលដៅអភិវឌ្ឍកសិកម្ម សេដ្ឋកិច្ចជនបទនិងកសាងជនបទថ្មីនៅភូមិភាគ”៕

ហុងទើ - លីសៀ

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ