វប្បធម៌-សិល្បៈ វប្បធម៌

14/04/2025 - 17:46

ព្រួតដៃអភិរក្សវប្បធម៌របស់ជនជាតិ

រៀងរាល់ថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ កូនចៅជនរួមជាតិខ្មែរបបួលគ្នាចូលទៅវត្តសិរីវង្សា អណ្តូងចេកមាសនៅឃុំវិញប៊ិញ ស្រុកហ្វាប៊ិញ ខេត្តបាកលីវ ដើម្បីហាត់ប្រគំភ្លេងពិណពាទ្យ ច្រៀងរាំ រួមចំណែក អភិរក្សអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ប្រវេណីដ៏ពិសេសរបស់ជនជាតិ។

ប្អូនយ័ញធីង៉ុកម៉ាយ (កណ្តាល) រួមជាមួយក្រុមភ្លេងពិណពាទ្យវត្តសិរីវង្សា អណ្តូងចេកមាសប្រគំ
ក្នុងសមោសរសិល្បៈនិងសកម្មភាពនយោបាយនៅភូមិភាគ។

វត្តសិរីវង្សា អណ្តូងចេកមាស ត្រូវបានចាត់ជាមជ្ឈមណ្ឌលអភិរក្សវប្បធម៌របស់ជនរួមជាតិខ្មែរនៅឃុំវិញប៊ិញ។ វត្តត្រូវបានរដ្ឋឧបត្ថម្ភភ្លេងពិណពាទ្យ វង់ភ្លេងឆៃយុាំ និងសម្លៀកបំពាក់ជនជាតិ៘ ម្ល៉ោះហើយ ព្រះចៅអធិការវត្តតែងអញ្ជើញសិល្បករ សិប្បករមកបង្រៀនរបាំ និងប្រគំភ្លេងពិណពាទ្យដល់កូនចៅខ្មែរដែលមករៀន។ ផ្តើមពីនោះ វត្តអណ្តូងចេកមាស ក៏បានបង្កើតក្រុមភ្លេងពិណពាទ្យ ឆៃយុាំនិងក្រុមសិល្បៈសម្រាប់បម្រើក្នុងពិធីបុណ្យទានផ្សេងនៅក្នុងវត្ត ភូមិស្រុក និងចូលរួមសមោសរប្រឡងសម្តែងដែលខេត្ត រៀបចំឡើង។ ប្អូនយ៉ឺថាញស្វឹង ឱ្យដឹង៖ “ប្អូនចូលចិត្តសិល្បៈ ម្ល៉ោះហើយពេលបានរៀនរបាំ រាំវង់សារ៉ាវ៉ាន់ ឆៃយុាំ។ល។ ប្អូនសប្បាយចិត្តណាស់។ រយៈពេល២ឆ្នាំផ្សារភ្ជាប់នឹងក្រុមរបាំ ប្អូនមិនត្រឹមតែបានបំពេញតាមចំណង់ចំណូលចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបានរួមចំណែកបម្រើក្នុងពិធីបុណ្យទានផ្សេងៗក្នុងវត្ត ភូមិស្រុកនិងចូលរួមសមោសរសិល្បៈដែលខេត្តរៀបចំឡើង”។ ចំណែកប្អូនយ័ញធីង៉ុកម៉ាយ មិនត្រឹមតែមានទេពកោសល្យខាងច្រៀងរាំទេ ថែមទាំងមានចំណូលចិត្តប្រគំភ្លេងពិណពាទ្យទៀតផង។ ផ្តើមពីការស្រឡាញ់ពេញចិត្ត និងប្រឹងប្រែងដោយឥតឈប់ឈរ ង៉ុកម៉ាយ បានក្លាយជាពន្លកដ៏គំរូមួយនៃក្រុមចម្រៀង តែងតែឡើងសម្តែងនៅលើឆាកតូចធំជារឿយៗ។ ង៉ុកម៉ាយ ឱ្យដឹង៖ “ខណៈពេលឃើញមិត្តភ័ក្តិប្រុសៗប្រគំភ្លេងពិណពាទ្យប្អូនពេញចិត្តណាស់ ពីព្រោះបទភ្លេងឮលន្លង់លន្លោចគួរឱ្យចង់ស្តាប់។ បានចូលក្រុមភ្លេងពិណពាទ្យ ប្អូនខិតខំហាត់សម ឥឡូវបានបង្រៀនបន្តដល់ប្អូនៗកុមារអាយុតូចជាងប្អូនដើម្បីរួមគ្នាអភិរក្សអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជនជាតិ”។

ក្រុមឆៃយុាំវត្តសិរីវង្សា អណ្តូងចេកមាស ចូលរួមសម្តែងក្នុងសមោសរសិល្បៈ។

ប្អូនៗក្នុងក្រុមសិល្បៈ មិនត្រឹមតែបង្ហាញពីក្តីមោទនៈខាងវប្បធម៌ជនជាតិទេ នៅទាំងមានការប្តេជ្ញាចិត្តបន្តចូលរួម ក្នុងបុព្វហេតុអភិរក្សនិងពង្រីកនូវតម្លៃវប្បធម៌ប្រវេណីដ៏ល្អប្រសើររបស់ជនជាតិផងដែរ។ សិប្បករយ័ញតួន អ្នកបង្ហាត់ភ្លេងពិណពាទ្យដល់កូនចៅជនរួមជាតិខ្មែរ ឱ្យដឹង៖ “គ្រួសារ ខ្ញុំមានប្រពៃណីខាងភ្លេងពិណពាទ្យ ម្ល៉ោះហើយ ខ្ញុំស្នងបន្តពីដូនតាបន្សល់ទុកមក។ សព្វថ្ងៃ មានឱកាសបង្រៀនភ្លេងពិណពាទ្យដល់កូនចៅជនរួមជាតិខ្មែរ ខ្ញុំមោទនភាពណាស់។ មិនត្រឹមតែណែនាំទេពកោសល្យប្រគំភ្លេងប៉ុណ្ណោះទេ ខ្ញុំថែមទាំងបង្ហាញពីវិធីច្នៃឧបករណ៍ភ្លេង រួមចំណែកអភិរក្សតម្លៃវប្បធម៌ដ៏ពិសេសរបស់ជនជាតិទៀតផង”៕

យ្វីអាញ- លីសៀ

ចែករំលែកអត្ថបទ

ពាក្យគន្លឹះ