តាមប្រសាសន៍លោកវ៉ថាញម៉ុង ប្រធានការិយាល័យមន្ទីរអប់រំនិងបណ្តុះបណ្តាលខេត្តហូវយ៉ាង ឆ្នាំសិក្សា ២០២១-២០២២ គុណភាពអប់រំរួមនៅលើភូមិសាស្រ្តខេត្ត ត្រូវបានលើកកម្ពស់ ក្នុងនោះ សមត្ថភាពសិស្សជនជាតិភាគតិចក៏មានការជឿនលឿនឡើង បានឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការអភិវឌ្ឍរួមផងដែរ។
សាលាមត្តេយ្យតូយហ្វា នៅទីប្រជុំជនបៃង៉ាង មានបរិវេណធំទូលាយ ស្រឡះស្រឡំ។
តាមស្ថិតិរបស់មន្ទីរអប់រំនិងបណ្តុះបណ្តាលខេត្តហូវយ៉ាង ឃើញថា គុណភាពអប់រំរបស់ខេត្តកើនឡើងជាលំដាប់ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ តាមប្រសាសន៍លោកម៉ុង មូលហេតុមួយក្នុងចំណោមមូលហេតុទាំងឡាយដែលបណ្តាលឱ្យគុណភាពអប់រំបានលើកកម្ពស់ គឺអាស្រ័យមូលដ្ឋានសម្ភារៈនៅលើភូមិសាស្រ្តកាន់តែមានភាពប្រសើរឡើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ នៅតាមឃុំតំបន់ឆ្ងាយដាច់ស្រយាល តំបន់ជនរួមជាតិភាគតិច ដូចជា៖ វិញវៀង សាភៀង ត្រឿងឡុងA លឿងងៀ ទីប្រជុំជនបៃង៉ាង និងទីប្រជុំជនរ៉ាច់សយ។ល។ ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធសាលារៀន មានភាពល្អប្រសើរ។ សាលារៀនស្ទើរតែទាំងអស់សុទ្ធតែបានសម្រេចបទដ្ឋានជាតិ ចំពោះសាលារៀន ក្រៅពីនោះ ក៏ត្រូវបានកសាងយ៉ាងរឹងមាំ តាមទិសដៅទំនើបផងដែរ។
លោកង្វៀងទ្រុងហូវ ប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនទីប្រជុំជនបៃង៉ាង ស្រុកចូវថាញ់ A ឱ្យដឹង៖ “សាលារៀននៅលើភូមិសាស្រ្តសុទ្ធសឹងសម្រេចបទដ្ឋានជាតិ ម្ល៉ោះហើយគ្រូបង្រៀនមានលក្ខណៈបង្ហាត់បង្រៀនបានល្អប្រសើរ។ ផ្តើមពីនោះ គុណភាពអប់រំត្រូវបានលើកកម្ពស់។ ពេលសាលារៀនត្រូវបានកសាងយ៉ាងសមរម្យ គ្រូបង្រៀនប្តេជ្ញាចិត្តសម្រេចបទដ្ឋាន អាណាព្យាបាលសិស្សក៏ស្ងប់ចិត្តពេលឱ្យកូនមករៀន។ អាស្រ័យហេតុនោះ អត្រាសិស្សចូលរៀនតែងសម្រេចនិងសម្រេចលើសភាគកម្រិតដែលប្រគល់ឱ្យ”។
អន្តេវាសិកដ្ឋាន និងកន្លែងសកម្មភាពរួមរបស់សិស្សវិទ្យាល័យជនជាតិអន្តេវាសិកហីមឡាម។
សាលារៀនស្អាត ទីធ្លាកម្សាន្តធំទូលាយ មានឧបករណ៍បង្ហាត់បង្រៀនគ្រប់សព្វ ហើយទំនើបទៀត ម្ល៉ោះហើយសិស្សកាន់តែរៀនសូត្របានល្អ និងចូលចិត្តសកម្មភាពក្រៅកម្មវិធីសិក្សា នៅសាលារៀនជាង។ នេះជាសមិទ្ធផលដ៏សំខាន់ពេលដែលខេត្តហូវយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងពិសេសដល់ការអភិវឌ្ឍអប់រំព្រមៗគ្នា និងសមស្រប ក្នុងនោះ យកចិត្តទុកដាក់ពិសេសដល់ការសិក្សាកម្រិតមត្តេយ្យ។ អាស្រ័យហេតុនោះ សាលាមត្តេយ្យនៅលើភូមិសាស្រ្តសុទ្ធតែសម្រេចបទដ្ឋាន ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការថែទាំ អប់រំកុមារ។ បងស្រីលីហុងឡង នៅភូមិ ៤ ទីប្រជុំជនបៃង៉ាង ឱ្យដឹង៖ “ផ្ទះខ្ញុំនៅក្បែរសាលាមត្តេយ្យ ហេតុនោះខ្ញុំយកកូនមកផ្ញើនៅសាលា រួចទៅផ្សារបៃង៉ាងជួយលក់ដូរនៅហាងភេសជ្ជៈ។ ពេលខ្ញុំទៅទទួល កូនខ្ញុំបានទទួលទានអាហារពេលរសៀលនៅសាលារួចហើយ ហេតុនោះមានពេលវេលាបម្រុងអាហារពេលល្ងាចសម្រាប់គ្រួសារ។ អាស្រ័យមានសាលាអឌ្ឍអន្តេវាសិកដើម្បីផ្ញើកូន ទើបខ្ញុំអាចទៅធ្វើការរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែម ទើបជីវភាពគ្រួសារកាន់តែលំនឹង”។
តាមប្រសាសន៍ លោកម៉ុង ក្រៅពីសាលារៀននៅតំបន់ជនជាតិបានវិនិយោគកសាងសាលាជនជាតិអន្តេវាសិកទាំងពីរនៅលើភូមិសាស្រ្តក៏បានវិនិយោគមូលដ្ឋានសម្ភារៈព្រមៗគ្នា និងសព្វគ្រប់ផងដែរ។ លោកលឺស្វឹងហ្វាង នាយកវិទ្យាល័យជនជាតិអន្តេវាសិកហីមឡាម ឱ្យដឹង៖ “មិនត្រឹមតែបានវិនិយោគមូលដ្ឋានសម្ភារៈសមរម្យ និងទំនើបប៉ុណ្ណោះទេ សាលានៅទាំងបានគណៈ ផ្នែក ភូមិភាគយកចិត្តទុកដាក់វិនិយោគកន្លែងហូបចុក ស្នាក់នៅសម្រាប់សិស្សជនជាតិភាគតិចយ៉ាងគ្រប់សព្វទៀតផង”៕
ហាថាញ-វិមាន