ប៉ុន្មានឆ្នាំជិតៗនេះ ខេត្តប៊ិញទ្វឹង មានភាពល្បាញល្បីជាមួយនឹងកន្លែងសម្រាកលម្ហែកាយល្អៗជាច្រើន ដ្បិតទីនោះមានលក្ខណៈរហោស្ថាននិងស្ងប់ស្ងាត់។ ក្នុងនោះ មានមណ្ឌលទេសចរណ៍បាវត្រាំង ទទួលបានមតិវិជ្ជមានជាច្រើនពីភ្ញៀវទេសចរ។





រូបថតមួយចំនួននៅមណ្ឌលទេសចរណ៍បាវត្រាំង។
បាវត្រាំង ឋិតនៅភូមិហុងឡឹម ឃុំហ្វាថាំង ស្រុកបាក់ប៊ិញ ខេត្តប៊ិញទ្វឹង ចម្ងាយពីមជ្ឈមណ្ឌលក្រុងផាងថៀក ប្រមាណ ៦០ គីឡូម៉ែត្រ ទៅភាគឦសាន។ កាលពីដើមបាវត្រាំងគឺបឹងធំមួយ ក្រោយមកប្រជាជនភូមិភាគបានសាងសង់ទំនប់ខ្សាច់ធំមួយឆ្លងកាត់បឹង ដើម្បីបង្កើតជាផ្លូវធ្វើដំណើរ។ បឹងនេះក៏ត្រូវបានផ្ដាច់ជាពីរ គឺបឹងតូចនិងបឹងធំ អ្នកខ្លះទៀតហៅថា បឹងតានិងបឹងយាយ។ បឹងយាយធំជាងបឹងតា គឺមានផ្ទៃដីទំហំ ៧០ ហិកតា។ ជម្រៅមធ្យមភាគនៃបឹងយាយគឺ ៥ ម៉ែត្រ នៅរដូវវស្សាកន្លែង ជ្រៅបំផុតអាចឡើងដល់ជិត ២០ ម៉ែត្រ។ កន្លែងធំបំផុតនៃបឹងយាយអាចឡើងដល់ ៥០០ ម៉ែត្រ។ ដោយសារស្ថិតនៅចន្លោះនៃជម្រាលខ្សាច់ស ទើបបឹងយាយសព្វថ្ងៃ ត្រូវបានគេនិយមហៅថា បាវត្រាំង (ពាក្យថា “បាវ” តាមភាសាអ្នកស្រុក មានន័យថា ស្រះឬបឹង “ត្រាំង” មានន័យថា ពណ៌ស) បាវត្រាំង មានចំណាប់អារម្មណ៍ដោយសារវាមានភ្នំខ្សាច់សលាតសន្ធឹងដាច់កន្ទុយភ្នែក ហាក់បីដូចវាលខ្សាច់អ៊ីចឹង។
ចំណុចពិសេសនៅមណ្ឌលទេសចរណ៍នេះ គឺអារម្មណ៍របស់ភ្ញៀវទេសចរ នៅពេលទទួលរងនឹងកម្ដៅថ្ងៃបែកផ្សែងនៅលើវាលខ្សាច់ បន្ទាប់ទៀតគឺជំនោរខ្យល់ត្រជាក់បក់មកពីជួរដើមស្រល់ មាត់បឹង ធ្វើឱ្យអារម្មណ៍របស់ភ្ញៀវទេសចររសាយបាត់អស់ពីកម្ដៅថ្ងៃ។ បាវត្រាំង នៅទាំងបានគេហៅថា បាវស៊ាងផងដែរ។ ដ្បិតអី ចាប់ពីខែឧសភាដល់ខែសីហារៀងរាល់ឆ្នាំ ផ្កាឈូករីកពេញផ្ទៃបឹង បង្កើតបានជាទេសភាពធម្មជាតិដ៏អស្ចារ្យ ញុាំងឱ្យភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនមានការភ្ញាក់ផ្អើល។ មកដល់ទីនេះ ភ្ញៀវទេសចរអាចជួលទូកអុំលេងកម្សាន្តនិងស្រូបយកខ្យល់អាកាសត្រជាក់ក្នុងបឹង។ ទិដ្ឋភាពផ្កាឈូករីកនៅកណ្ដាលវាលខ្សាច់ពណ៌ស វាពិតជា “អច្ឆរិយៈ” ម្យ៉ាងដែលភ្ញៀវទេសចរមិនធ្លាប់ឃើញមាននៅកន្លែងផ្សេង។ នៅពេលនោះ អារម្មណ៍ក្ដៅស្អុះស្អាប់នៃភូមិភាគកណ្ដាល ហាក់ដូចជារសាយបាត់អស់។
ការឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ដ៏អស្ចារ្យមួយសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរ ពេលមកកាន់មណ្ឌលទេសចរណ៍បាវត្រាំង នោះគឺដំណើរកម្សាន្តដោយឡានជីបឬម៉ូតូ។ ការបើកបរឃ្លេងឃ្លោងលើវាលខ្សាច់ ភ្នែករំពៃគយគន់វាលខ្សាច់ដ៏ធំល្វើងល្វើយ ប្រាកដជាធ្វើឱ្យលោកអ្នកមិនអាចបំភ្លេចបានឡើយ ប៉ុន្តែក៏មានភាពភិតភ័យខ្លះដែរ ដោយការស្ទុះលឿននៃរថយន្តខណៈពេលចុះជម្រាលម្តងៗ។ នោះក៏ជាអារម្មណ៍របស់ភ្ញៀវទេសចរជាច្រើន ខណៈពេលលេងជិះស្គីជម្រាលចុះពីលើភ្នំខ្សាច់ផងដែរ៕
ហាថាញ - ថាច់ធី