នេះជាគោលដៅអេកូទេសចរណ៍ថ្មីមួយរបស់ស្រុកផុងដៀង ឋិតនៅចម្ងាយពីវិទ្យាស្ថានសមាធិទ្រុកឡឹមភឿងណាមប្រហែល១,៥គីឡូម៉ែត្រ តាមដងផ្លូវង្វៀងវ៉ាន់កឺ (កំណាត់បន្ត) ចំណុះភូមិញើងឡុក១ ទីប្រជុំជនផុងដៀង ក្រុងកឹងធើ។
.jpg)


រូបភាពមួយចំនួននៅក្នុងមណ្ឌលចម្ការផ្លែឈើភីអៀង។
តំបន់អេកូទេសចរណ៍ចម្ការផ្លែឈើភីអៀង មានផ្ទៃដី ១,៧ ហិកតា ក្នុងនោះ ២/៣ នៃផ្ទៃដីជាចម្ការផ្លែឈើដែលមានលក្ខណៈជាតំបន់ព្រែកទន្លេភាគខាងលិច។ ចម្ការផ្លែឈើមានបរិវេណធំទូលាយ ដើមរុក្ខជាតិដុះលូតលាស់ខៀវខ្ចីនិងចេញផ្លែផ្កាទន់មែក។ល។ ចំណុចល្អរបស់ចម្ការនេះ នៅតែរក្សាបានសភាពដើមនៃចម្ការ ផ្លែឈើតំបន់ផុងដៀង។ ប្រហែលជាម្ចាស់ចម្ការមានគំនិតរក្សាលក្ខណៈបុរាណ ទើបក្នុងមណ្ឌលចម្ការទាំងមូលមិនសូវមានសំណង់ដែលសាងសង់ដោយបេតុងឡើយ។ ជំនួសវិញ គឺម្ចាស់ចម្ការបានសាងសង់ផ្ទះនៅលើដើមឈើថ្មីប្លែក ឬសង់នៅលើប្រឡាយទឹកជាដើម។ ហើយនៅពេលមានទឹកពេញ ទូក៣សន្លឹកត្រូវបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរអុំកម្សាន្តជុំវិញ ដើម្បីស្រូបយកខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ។
ចម្ការផ្លែឈើសឹងតែនៅរក្សាសភាពដើមទាំងស្រុង ម្ល៉ោះហើយដើមឈើក្នុងចម្ការត្រូវបានដាំជាជួរៗនៅតាមបណ្ដោយរងចម្ការដែលអមដោយអណ្ដូង។ ចម្ការមានដាំឈើហូបផ្លែជាច្រើនប្រភេទដែលជាផលិតផលពិសេសរបស់ណាមបូ៖ មានដូច៖ ធុរេន ផ្លែមៀនពណ៌ស្វាយ ត្របែកពណ៌ស្វាយ មៀន ក្រូចពោធិ៍សាត់សំបកក្រាស់ ក្រូចខ្វិច ក្រូចថ្លុង ជម្ពូ ត្របែក ស្វាយនិងផ្លែទឹកដោះ។ល។ជាពិសេស គឺផ្លែផ្ញៀវនៃតំបន់ផុងដៀង។ ប្រសិនបើមិនបានមកកាន់ទីនេះចំរដូវផ្លែឈើទុំដើម្បីញុាំក្នុងចម្ការទេ ភ្ញៀវទេសចរក៏អាចមកទស្សនាដើមឈើចេញផ្កាផ្លែនៅរដូវផ្សេងក៏បាន។ នៅទីនេះ ថែមទាំងផ្ដល់ឱ្យភ្ញៀវទេសចរ ឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ដែលមិនអាចណាភ្លេចបានជាមួយនឹងលក្ខណៈវប្បធម៌នៃតំបន់ជនបទណាមបូ មានដូច៖ ដើរស្ពានស្នួរ ស្ទូចត្រី រៀនអុំទូកជាដើម។
ប៉ុន្តែចំណាប់អារម្មណ៍ដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន គឺអ្នកចម្ការបានចម្អិនមុខម្ហូបតាមបែបអ្នកចម្ការ ស្រែ មានដូច៖ នំអេប៉ុង នំពុម្ព នំអន្សមជ្រូក នំចាក់ចាន់។ល។ ចាហួយ ទឹកគ្រាប់ជី នំលត។ និងត្រីផ្ទុកស្រែអាំង ត្រីត្រចៀកដំរីចៀនបំពង សម្ល ឆ្នាំងភ្លើងប្រហុកភូមិភាគខាងលិច សម្លឆ្នាំងភ្លើងក្ដាមស្រែ ត្រីប្រខឿ កង្កែបស្រែ ត្រីអណ្ដែងទន់ អណ្ដែងស ត្រីឆ្លាំង មាន់ស្ងោរម្ជូរស្លឹកពោនឬចំហុយស្លឹកផ្ញៀវហាចូវ ។ល។ ប្រសិនបើភ្ញៀវទេសចរចង់ស្នាក់នៅមួយយប់ បន្ទប់គេងនៅទីនេះក៏ស្អាតបាត ប្រកបដោយផាសុកភាព៕
ហាថាញ - ថាច់ធី