វិមានស្តេចម៉ែវ ឬហៅថា វិមានត្រកូលវឿង គឺជាគោលដៅទេសចរណ៍មិនអាចខ្វះបានសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរពេលមកដល់ខេត្តហាយ៉ាង។ វិមាននេះ ស្ថិតនៅជ្រលងជើងភ្នំសាពីន ឃុំឡុងពីន ស្រុកដុងវ៉ាន់ ចម្ងាយពីខ្ពង់រាបថ្មដុងវ៉ាន់ ប្រមាណ១៥គីឡូម៉ែត្រ។
វិមានបានការពារដោយភ្នំថ្មហាយ៉ាង។
បើភ្ញៀវទេសចរចង់ទៅកន្លែងមួយដ៏ឆើយឆាយនិងស្កឹមស្កៃ មានដូចជាភូមិគ្រឹះវិមានជាច្រើននាបច្ចុប្បន្ននេះ គឺវិមានត្រកូលវឿង មិនអាចឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនេះបានទេ ពីព្រោះវាមានអាយុកាលជាងមួយរយឆ្នាំទៅហើយ។ វិមានត្រកូលវឿង សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរដែលចង់រំលឹកអតីតកាល ចង់បង្កើនចំណេះដឹងពីប្រវត្តិសាស្ត្រសម្រាប់ខ្លួន។ វិមាននេះ ធាតុពិតជាផ្ទះបុរាណមួយរបស់ឪពុកនិងកូនជនជាតិម៉ុង នោះគឺ ស្តេចម៉ែវ វឿងជិនឌឹក និងវឿងជីសិន (ឬហៅថា វឿងជីថាញ)។ លោកវឿងជិនឌឹក (កើតឆ្នាំ១៨៨៦- ស្លាប់ឆ្នាំ១៩៦២) ជាមេដឹកនាំរបបមេកញ្ទ្រាញ សក្តិភូមិនៅតំបន់ភ្នំនៃជនជាតិម៉ុង ហេតុនោះ បានជាហៅថា ស្តេចម៉ែវ។ កូនប្រុសរបស់គាត់គឺជាសមាជិករដ្ឋសភា ២អាណត្តិដំបូងរបស់ប្រទេសយើង។
ភ្ញៀវទេសចរវ័យក្មេងជ្រើសជាន់ខាងលើដើម្បីផ្តិតយករូបថតស្អាតៗ។
ខ្លោងទ្វារចូលកាន់វិមាន។
ថ្មនិងឈើប្រណីតជាវត្ថុធាតុសំខាន់សម្រាប់សាងសង់វិមាន។
សម្លៀកបំពាក់គ្រឿងអលង្ការនិងជើងតាំងអង្គុយរបស់ស្តេចម៉ែវ។
វិមាននេះ ចាប់ផ្តើមសាងសង់នៅឆ្នាំ១៨៩៨ សម្រេចរួចរាល់នៅឆ្នាំ១៩០៧ ចំណាយអស់ថវិកាយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធប់ ចំនួន១៥ម៉ឺនប្រាក់កាក់ឥណ្ឌូចិន។ វិមាននេះត្រូវបានរចនានិងសាងសង់ដោយមេជាងមកពីខេត្តវឹងណាម ប្រទេសចិន សហការជាមួយជនជាតិម៉ុង បង្កើតបានសំណង់មួយដ៏ធំទូលាយ មានទំហំជាង១.២០០ម៉ែត្រការ៉េ នៅលើផ្ទៃដីប្រមាណ៣.០០០ម៉ែត្រការ៉េ។ វិមានស្តេចម៉ែវ ត្រូវបានក្រសួងវប្បធម៌កីឡានិងទេសចរណ៍ រៀបចំណាត់ថ្នាក់ជាកេរដំណែលថ្នាក់ជាតិនៅឆ្នាំ១៩៩៣។
វិមានត្រកូលវឿង ស្ថិតនៅទីតាំងមួយដ៏ពិសេស នៅជ្រលងជើងភ្នំ ដោយមានភ្នំការពារសណ្ឋាន ដូចដងធ្នូ ឬហៅថា សណ្ឋានស្នូកអណ្តើក ជាប្រព័ន្ធការពារដ៏ល្អនៅសម័យសង្រ្គាមដ៏កាចសាហាវ។ ជាងមួយរយឆ្នាំមុន ការធ្វើដំណើរទៅមក នៅទីនេះលំបាកខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែវិមានបានសាងសង់ឡើងដោយកម្លាំងមនុស្សទាំងស្រុង។ បច្ចុប្បន្ន គ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងវិមាននៅរក្សាដូចដើម ម្ល៉ោះហើយទីនេះជាគោលដៅទេសចរណ៍ដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរដែលចូលចិត្តរុករកនិងស្វែងយល់ពីប្រវត្តិសាស្ត្រ។ នៅទីនេះនៅទាំងឆ្លុះបញ្ចាំងពីភាពវេញត្របាញ់គ្នានៃខ្លឹមវប្បធម៌ដ៏ប្រណីតរបស់ជនជាតិ៣ផ្សេងគ្នា គឺជនជាតិម៉ុង បារាំង និងចិន។ សំណង់នេះ រួមមានផ្ទះទទឹងថ្ងៃ៤ខ្នង ផ្ទះបណ្តោយថ្ងៃ៦ខ្នង ចែកជា៣មណ្ឌល ផ្នែកខាងមុខវិមាន (សម្រាប់ឆ្មាំនិងអ្នកបម្រើ) ផ្នែកខាងក្នុង និងខាងក្រោយវិមាន (កន្លែងស្នាក់នៅនិងធ្វើការ) ដោយមានបន្ទប់តូចៗចំនួន៦៤ ចែកជា២ជាន់ មានភាពរឹងមាំណាស់ ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការអំពីកន្លែងស្នាក់នៅ ធ្វើការនិងក្លាយជាមូលដ្ឋានការពារនៅពេលមានសង្គ្រាមកើតឡើង។ វិមាននៅទាំងមានភាពពិសេស ពីព្រោះត្រកូលវឿងកំពុងព្រួតដៃអភិរក្សតជំនាន់។ បច្ចុប្បន្ន រាល់សកម្មភាពលក់សំបុត្រការពារនិងធ្វើអត្ថាធិប្បាយ។ល។ គឺកូនចៅតជំនាន់របស់ស្តេចម៉ែវ ទទួលបន្ទុកទាំងអស់៕
ហាថាញ-វិមាន